به گزارش صدای خاک- محمد بویری- این خانه سنتی یزد از یک بخش اصلی و یک بخش خدماتی تشکیل شده است و دربرگیرنده فضاهایی همچون:سردر،دالان،حیاط اصلی با نمای منحصر به فرد،حیاط نارنجستان،هشتی کریاس،چاه خانه، قنات و سرداب،اتاق شاه نشین اتاقی که دارای دو بادگیر اختصاصی ست.ایوان و تالار و سه دری ها،آبنما و فضای سبز و دو سرداب که سرداب شرقی با پلکان به فضایی راه دارد که نهر آب زیر زمینی در آن جاری است و سرداب جنوبی در انتها به اتاق بادگیر باز می شود.پشت بام خانه همراه با نمائی زیبا از بافت تاریخی شهر یزد و همچنین چشم انداز زیبائی از کویر احساسات هر بیننده ای را بر 

می انگیزد.از نکات قابل توجه دیگر این خانه چرخ چاهی بود و حوضچه کنار آن است که با پله به قنات ته چاه 

می خورد.خانه های بسیار قدیمی،اکثرا دارای چاه خانه و قنات بوده اند و در واقع سرپناهی امن برای گرمای طاقت فرسای کویر بوده اند.این مهندسی دقیق و کامل که با هوش و ذکاوت خاص باعث خلق فضایی منحصر به فرد برای جریان زندگی شده است.زیبایی و بزرگی بنا به حدی است که تا مدتی به عنوان دفتر کنسول گری اقتصادی برخی کشورهای اروپایی همچون فرانسه و آلمان در منطقه مورد استفاده قرار می گرفت.

این خانه تاریخی در تاریخ ۱۳۸۱/۷/۷ به شماره ۶۵۶۲ به ثبت اثر ملی رسیده است و با آغاز مرمت این بنا در تاریخ ۱۳۸۳ در قالب هتل سنتی بزرگ فهادان به اولین هتل موزه ایران تبدیل شده و در حالی که به گردشگران خدمات ارایه می دهد محیطی سرشار از گنجینه های تاریخی را نیز پیش روی آنها می گذارد.