نام علمی:salvia Officinalis
راسته: نعناسانان
تیره: نعناعیان
گیاهی علفی و چندساله،راست و با ساقه و انشعابات فراوان و دارای برگ های سبز و کُرک دار و معطر و به ارتفاع حدود ۴۰-۸۰سانتیمتر است.
زمان گلدهی این گیاه بهار شروع می شود و  در مناطق معتدل به خوبی رشد می‌کند و مقاومت آن در برابر گرما زیاد است و زمستان تا دمای حدود ۱۵- را تحمل می کند.
در طب سنتی از گیاه مریم گلی برای درمان اختلالات گوارشی مانند نفخ و اسهال و به صورت غرغره در بهبود دهان،حلق،خونریزی لثه استفاده می شود.
امروزه از اسانس و روغن گیاه مریم گلی برای جلوگیری از ریزش مو و زیبایی پوست و کمک به درمان آکنه و اگزما استفاده می شود.
از دیگر خواص گیاه مریم گلی می توان به درمان گلو درد،سرفه،عرق کردن بیش از حد،سلامت دندان،درمان آسم،تقویت حافظه،سلامت قلب و عروق،پیشگیری از دیابت و کاهش کلسترول منفی می توان اشاره کرد اما مصرف بیش از حد آن و همچنین مصرف آن برای زنان باردار ممنوع است.
روش تکثیر: مریم گلی را می توان از طریق بذر،رویشی و قلمه گیری ازدیاد نمود.