سمیه سیمین قد -  دربرهوت مجموعه های تلویزیونی فاخر و ارزشمند بویژه سریال های طنز وکمدی که جای آنهاراآثاری متوسط وضعیف،ازهمان بیراه رفیق وخودی نوازی، اشغال کرده است،گاه به همت بعضی هنرمندان با تجربه و کاربلد که نبض علاقه مخاطبان سیمارا می شناسند،سریالی کم وبیش مخاطب پسندساخته می شود.مجموعه طنزخانوادگی/اجتماعی"خودخواسته" ساخته علیرضا بذرافشان ، یکی ازهمین سریال ها    است که ازهمان آغازپخش بابهره گیری ازمضمونی کمترکارشده وزاویه نگاهی متفاوت،داستانی جمع وجوروپرداخت شده وسرگرم کننده،شخصیت هایی    به نسبت باورپذیر،برمدارسلیقه و پسندمخاطب در ساختاری مناسب وهنرمندانه ورعایت مولفه های شناخته شده آثار طنز وبه دورازسطحی نگری در  محتوا وسطحی سازی درساختارهنری،موردتوجه قرارگرفته است.این سریال درکل خوب، برخلاف سریال مدعی طنز ونازل پلاک سیزده، باپرهیزاز  غلو و درازگویی و شبه حرکات و  شوخی های   کلیشه ای طنز،داستان دراماتیک خودرابااستفاده   ازعناصر و موقعیت هاودیالوگ های خنده آفرین  برای بیننده بازگومی کند.توفیق شناخت درام و تصویرسازی، قاب تلویزیون، ذائقه ونیازمخاطب به شادی و امید،عناصر کلیدی اقبال بینندگان از خودخواسته است.  بذرافشان پیشترهم سریالهای مخاطب پسند و مقبول ساخته وازاین نظر کارنامه تلویزیونی قابل اعتنایی دارد.  سریال خودخواسته،گرچه ازآثاردرجه یک و ماندگارطنز فاصله دارد، ولی به دلیل امتیازهای خوبش در  داستانسازی،نگاه غیرتکراری به مختصات گونه طنز،توجه به خواست مخاطب وارایه سریال در  قالب هنری پذیرفتنی،یادآوربرخی سریال های  خوب طنزتلویزیونی است که چندین سال است    جایشان درتلویزیون خالی است!