همه آمده بودند که از خاک و ناموس وطن پاسداری کنند. روایت سلحشوری  و حماسه آفرینی رزمندگان اسلام اعم از بسیج و سپاه و نیروهای ارتش را بارها و بارها گفته و شنیده شده و بسیار نیز جای بیان دارد. یکی از اقشاری که کمتر از حضورشان در جنگ چیزی شنیده و گفته شده، حضور زنان این سرزمین است. زنانی که در پست های امداد و پرستاری در جبهه حضور داشتند.  یکی از زنان این سرزمین که دلاوریش فراتر از حضور معمول  زنان در جبهه ها بود، بانویی به نام فرنگیس است.
فرنگیس حیدرپور متولد۱۳۴۱   که در زمان حمله ارتش بعثی به ایران فقط ۱۸ سال داشت. روز سوم مهر ماه ۱۳۵۹ ارتش عراق در قالب دولشکر به گیلانغرب یورش میبرد و مردم و غیرنظامیان که از این حمله غافلگیر شده بودند به دامن کوهها پناه میبرند. چهارم مهر ماه ۵۹ با رشادت مردم و رزمندگان نیروهای بعثی در روستای گورسفید زمین گیر میشوند. فرنگیس به همراه پدرش برای تهیه آب و غذا به سمت روستا حرکت میکنند که با دو افسر بعثی رودرو میشوند گ. فرنگیس با تبری که در دست داشته به یکی از بعثی ها حمله ور شده و او را از پادر میآورد و دومین افسر را که مسلح بوده با تمام تجهیزاتش به اشارت میگیرد. حماسه ای که فرنگیس این دختر ۱۸ ساله می آفریند در تاریخ دفاع مقدس ثبت شده و الگویی برای دیگران شده است. فرنگیس حیدرپور در حال حاضر ۵۹ سال دارد و مشغول کار دامداری است. این بانوی دلاور بارها مورد توجه و تفقد رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است. تندیس این بانوی دلاور  تبر به دست در شهر محل اقامتش  نصب شده است. حماسه دفاع مقدس و زنان ایران زمین حکایت های حماسی فراوانی دارند که نشان از بزرگی روح و استقامت و وطن پرستی آنهاست.